ପ୍ରେମ
ପ୍ରେମ… ଜୀବନ ବଞ୍ଚିବାର ଶୈଳୀ ସତରେ ନିଆରା… ଯାହା ଜୀବନ ସେ ହିଁ ଜାଣିଛି, ବେଳେବେଳେ ତାକୁ ଦୁଃଖର ଉତ୍ତପ୍ତ ନିଆଁରେ ଜଳିବାକୁ ପଡେ ତ ପୁଣି କେତେବେଳେ ତାକୁ ସୁଖର ଶ୍ରାବଣରେ ଆନନ୍ଦେ ସ୍ନାନ କରିବାକୁ ହୁଏ । ଜୀବନ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ଯେମିତି ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ସେମିତି ଜୀବନର ଶୃଙ୍ଖଳା ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ ପ୍ରେମ । କାରଣ ଅନେକ ଥିଲେ ବି ଦୁନିଆ ପ୍ରେମରେ ହିଁ ବନ୍ଧା, ଆମ ଉତ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ଅସ୍ତିତ୍ବ ହିଁ ପ୍ରେମରେ ତିଆରି । ତେବେ ଏହି ପ୍ରେମ ମୋହ ମାୟାଠାରୁ ଭିନ୍ନ । ଜିନିଷର ମୋହ ଜୀବନରେ ଦୁଃଖ ଓ ଅସନ୍ତୋଷ ଭାବ ଭରିଦିଏ କିନ୍ତୁ ପ୍ରେମ ଜୀବନକୁ ସମୃଦ୍ଧ କରେ । ଏହା ହିଁ ପ୍ରେମ… କହିବାକୁ ଗଲେ ଜୀବନ ଏକ ମଲାଟ ନଥିବା ବହିଟିଏ । କେବଳ ବହି ଆଉ ବହିର ସବୁ ପାର୍ଶ୍ୱକୁ ଦେଖି ପାରେ କିନ୍ତୁ ପୁସ୍ତକର ଗଦ୍ୟ ଅବା ପଦ୍ୟ ସେ ଜାଣି ପାରେନାହିଁ । ଯିଏ ଅକ୍ଷର ଜାଣି ନଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଟିଏ ବି ଅତି ସହଜରେ ପଢି ପାରେ କିନ୍ତୁ ସବୁ ବୁଝି ପାରେ ନାହିଁ । ପାଠ୍ୟ ପୁସ୍ତକ ପଢିଲେ ଜ୍ଞାନ ଆହାରଣ ହୁଏ କିନ୍ତୁ ଜୀବନ ରୂପକ ବହିକୁ ପଢିଲେ କେବଳ ପ୍ରେମ ଅର୍ଥାତ୍ ଭଲ ପାଉଥିବା ମଣିଷ ହିଁ ବୁଝି ପାରେ ଜୀବନର ପ୍ରକୃତ ଚରିତାର୍ଥ ଅବା ଲକ୍ଷ୍ୟ । ଏହା ହିଁ ପ୍ରେମ… ସରଳ ଅର୍ଥରେ ଭାବିଲେ ଜୀବନ ବହିରେ କେବଳ ପ୍ରେମର ପାଠ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ । ସେ ମଣିଷ ହେଉ ଅବା ପଶୁ ପକ୍ଷୀ, କୀଟପତଙ୍ଗ ଅବା ହେଉ ପଛେ ଦିଗହରା ବର୍ଜ୍ୟବସ୍ତୁ । ସମସ୍ତେ ଚାହିଁବେ ତାହା ଜ...